o drewnie

См. также в других словарях:

• dłuto — n III, Ms. dłucie; lm D. dłut «narzędzie stalowe w kształcie sztabki zakończonej z jednej strony ostrzem a z drugiej uchwytem trzymanym bezpośrednio ręką, używane do ręcznego przecinania, wykonywania wszelkiego rodzaju zagłębień i otworów (w… …   Słownik języka polskiego

• rzeźba — ż IV, CMs. rzeźbabie; lm D. rzeźb «sztuka plastyczna, której trójwymiarowe dzieła o charakterze dekoracyjnym wykonane są w kamieniu, brązie, drewnie, gipsie, wosku, kości itp.; dzieło lub ogół dzieł stworzonych przez artystów rzeźbiarzy»… …   Słownik języka polskiego

• Theophan Goworow — (russisch Феофан Говоров, bürgerlicher Name Георгий Васильевич Говоров/ Georgi Wassiljewitsch Goworow; * 10. Januarjul./ 22. Januar 1815greg. in Tschernawsk; † 6. Januarjul./ 18. Januar 1894greg. in Wyscha) war… …   Deutsch Wikipedia

• aflaston — m IV, D. u, Ms. aflastonnie; lm M. y «ozdoba dziobu dawnych żaglowców, rzeźbiona w drewnie i malowana, przedstawiająca zwykle figurę alegoryczną lub głowę zwierzęcia; dziś także ozdoba dziobowa statku motorowego, np. mozaika szklana; galion» ‹z… …   Słownik języka polskiego

• borodziej — m I, DB. a; lm M. e, D. ów zool. «Ergates faber, chrząszcz z rodziny kózek, którego larwa żeruje w drewnie sosny i świerka, wyrządzając duże szkody» …   Słownik języka polskiego

• brzoza — ż IV, CMs. brzozaozie; lm D. brzóz «Betula, drzewo lub krzew z rodziny brzozowatych, występuje w wielu gatunkach w strefie zimnej i umiarkowanej półkuli północnej; w Polsce pospolita: brodawkowata i omszona, o białej korze i drewnie cenionym w… …   Słownik języka polskiego

• chodnik — m III, D. a, N. chodnikkiem; lm M. i 1. «przejście dla pieszych, często wyłożone płytami, kamieniami itp.; zwłaszcza: część ulicy po obu stronach jezdni przeznaczona dla ruchu pieszego; trotuar» Asfaltowy, betonowy, brukowany chodnik. Przejść… …   Słownik języka polskiego

• ciesielski — ciesielskiscy «dotyczący cieśli, ciesielstwa; związany z zawodem, z pracą cieśli» Mistrz ciesielski. Narzędzia, roboty ciesielskie. ∆ Ołówek ciesielski «duży, płaski ołówek z grubym grafitem, służący do rysowania na drewnie» …   Słownik języka polskiego

• czeczotowatość — ż V, DCMs. czeczotowatośćści, blm leśn. «splątany układ włókien, występujący w drewnie gatunków liściastych (zwłaszcza brzozy) w odziomku» …   Słownik języka polskiego

• drewno — n III, Ms. drewnonie; lm D. drewnowien 1. zwykle blm «ścięte drzewo, oczyszczone z gałęzi i kory; materiał używany w budownictwie, stolarstwie, meblarstwie itp.» Drewno brzozowe, dębowe, sosnowe. Drewno bednarskie, papiernicze, zapałczane.… …   Słownik języka polskiego

• drukarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «wykwalifikowany pracownik drukarni; specjalista w zawodzie drukarskim; dawniej także: właściciel drukarni, wydawca» * zool. Kornik drukarz «Ips typographus, chrząszcz z rodziny korników, szkodnik drzew iglastych …   Słownik języka polskiego